Het keukentafelgesprek

De woorden van de wethouder: "Tijdens het keukentafelgesprek wordt bepaald wat iemand met behulp van zijn omgeving nog zelf kan. Als het sociale netwerk van de zorgvrager het dan laat afweten, moeten wij als gemeente indiceren. Als de zorgvrager vervolgens kiest voor een pgb, bestaat de kans dat hetzelfde netwerk ineens wel bereid is om de gewenste zorgtaken te verlenen, maar dan tegen betaling."

Ik vraag me af, is dit de goede werkwijze. Is het niet het paard achter de wagen spannen. Is het niet duidelijkere en helderde als er een hulpvraag is en er een indicatie komt. Als er een indicatie is vastgesteld kun je als gemeente samen met de hulpvrager gaan bekijken hoe je de hulpvraag kunt invullen. Eigen sociaal netwerk, gebruik maken van algemene voorzieningen of PGB. Nu wordt de claim gelijk gelegd op de zelfredzaamheid van de hulpvrager, echter de hulpvrager is meestal in een situatie beland die er voor zorgt dat hij of zij hulp nodig heeft van de gemeente. 

Het direct vaststellen van een indicatie heeft ook als voordeel dat bij een tweede aanvraag voor een nieuwe voorziening niet het gehele traject weer moet worden ingezet. 

Dat de wethouder bang is dat er misbruik wordt gemaakt van een PGB, tja dat zul je niet kunnen voorkomen. Ik denk dat dit mens eigen is en voorkomt uit de oude gedachtengang: " hier heb ik recht op". 

Tekst uit persartikel BN de Stem door Mariette den Engelse over de rechtszaak 

Die gemeente ontdekte bij een herindicatie dat een moeder met pgb-geld haar dochter betaalde voor het verrichten van huishoudelijk werk. De gemeente bestempelde dat als mantelzorg en trok het pgb in. Mantelzorg is immers onbetaald.

De rechter oordeelde anders. De gemeente Etten-Leur moet ook een pgb beschikbaar stellen voor mantelzorgers die bovenop hun mantelzorgtaken professionele zorg leveren. In dit geval was de dochter volgens de rechter onterecht bestempeld als mantelzorger. De vrouw had een indicatie voor hulp in de huishouding en mocht dus zelf kiezen wie ze inschakelde. De dochter was hier de meest geschikte persoon om de gewenste zorg te verlenen.

De recente uitspraak van de rechter in de Etten-Leurse pgb-kwestie (zie elders op deze pagina) werkt dat volgens de gemeente min of meer in de hand. "Als deze uitspraak de manier van werken wordt, moet ik iedereen op zijn blauwe ogen geloven dat er geen misbruik van het geld wordt gemaakt."

Geen pgb verstrekken omdat je als gemeente vindt dat een mantelzorger het werk zou moeten doen, is geen optie. "Mantelzorg is niet af te dwingen en mensen hebben recht op goede zorg. We laten zorgvragers niet in de kou staan. Maar zorg kan zo wel heel duur worden."

Schouw vraagt zich af of dit werkelijk de bedoeling is van de uitspraak. Dat is dan ook een van de redenen om ertegen in beroep te gaan. "Wij willen de voorzieningen en middelen in de zorg graag beschikbaar houden voor degenen die het echt nodig hebben."