Eenmansfractie, een jaar voorbij

Vorig jaar stond ik nog op een kruispunt nadat ik uit de VVD fractie was gezet. De keuze was toen niet moeilijk, ik ging door. Nu een jaar later toch even de tijd nemen om de balans op te maken van het afgelopen jaar. Een jaar met ups en downs, een jaar ook van gewenning, immers ik ben nog steeds een eenmansfractie. De meest gemaakte grap in deze raad is dan ook: Wanneer heb je fractieoverleg? Gelukkig wordt dit niet denigrerend bedoelt en heb ik het gevoel dat men mijn wel accepteert als  eenmansfractie. Wat me vooral is opgevallen, is dat ik steun krijg van allerlei mensen. Er zijn er ook een aantal die me helpen en eventueel zelfs burgerlid willen worden. 

Wat zijn mijn resultaten van dit jaar?  Heb ik mijn taak als raadslid goed gedaan? Zonder me op de borst te willen slaan, heb ik als eenmansfractie wel een verschil gemaakt. Zo is er nu eindelijk een goede en frisse start gemaakt wat betreft toerisme en recreatie. Het toeristenfonds is nu een feit, al moet ik daarbij wel aantekenen dat door de inzet van de ondernemers dit niet was gelukt.

Als je spreekt van resultaten, dan zijn er een aantal geweest die niet in de pers zijn verschenen, maar die heel belangrijk zijn. 

Een voorbeeld. Een mailtje van een inwoner over een zeer hoge naheffing i.v.m huishoudelijke hulp. Ik heb gelijk contact gezocht met de wethouder en die heeft dit goed opgepakt en diegene die ten onrechte deze naheffingen hebben kregen geholpen. Door dat ene mailtje kwam dit pas naar voren, dus gelukkig weten inwoners mijn te vinden en kan ik daadwerkelijk iets betekenen. 

Het sociale domein en alles wat daarbij hoort is zeer belangrijk. Gelukkig vond een gewillig oor over de stapeling van de eigen bijdrages bij voorzieningen. Dit wordt uitgezocht en zo mogelijk aangepast. Tevens heb ik aandacht gevraagd en ik ben niet de enige, de eigen bijdrage zoals die nu wordt toegepast zorgt er voor dat inwoners zorg mijden. Met name de groep, jan modaal, krijgen onevenredige hoge bijdrages. Zij krijgen geen toeslagen, huursubsidie enz. Dit klopt niet en dat terwijl we ook nog financiële middelen overhouden. 

Soms hoor of lees je een probleem en duik je daarin. Het begon met een interview in BN de Stem en eindigde als een sprookje. Dit was wel mooiste en waar ik trots op ben , mijn inzet voor Bas Wildhagen. Bas kreeg overal nee te horen bij zijn aanvraag voor een hulphond. Het is nu nog zo, dat epileptische patiënten via de zorgverzekeraar niet in aanmerking komen voor een hulphond. Ik heb contact opgenomen met Sjoerd Potters en samen zijn we op mijn verzoek op werkbezoek geweest in Herpen bij hulphond Nederland. Tijdens het werkbezoek kregen we te horen hoe belangrijk z'n hulphond is en dat mensen hun leven weer terug krijgen. Sjoerd heeft toen een motie ingediend in de Tweede Kamer waarbij er 3 ton wordt vrijgemaakt voor wetenschappelijk onderzoek, zodat in de nabije toekomst zorgverzekeraars wel een epileptische hulphond moeten vergoeden. Bas heeft nu zijn hulphond Venco en natuurlijk zijn Sjoerd en ik bij Bas op bezoek geweest. 

Er zijn nog vele andere zaken te melden, maar voor diegene die regelmatig op mijn website, Facebook en twitter kijken zullen dit regelmatig voorbij zien komen. Vragen stellen aan het college, voorstellen verwoorden en kritische opmerkingen maken. Soms bereik je wat en doe je dat samen met andere fracties. Je kunt het immers niet alleen en het maakt niet uit welke kleur de kat heeft, als hij maar muizen vangt.